Το Αίμα

«ῥέε δ᾿ ἄμβροτον αἷμα θεοῖο, ἰχώρ, οἷός πέρ τε ῥέει μακάρεσσι θεοῖσιν».
Ομήρου Ιλιάδα, Ραψωδία Ε’




Το αίμα μας παράγεται στο μυελό των οστών ο οποίος βρίσκεται μέσα στα κόκκαλα και κυκλοφορεί σε όλο τον οργανισμό μέσα στις αρτηρίες και τις φλέβες, δηλαδή τα αγγεία. Στο αίμα υπάρχουν κύτταρα που είναι τα ερυθρά και τα λευκά αιμοσφαίρια και κομμάτια κυττάρων που είναι τα αιμοπετάλια.

Τα ερυθρά αιμοσφαίρια περιέχουν την αιμοσφαιρίνη, η οποία μεταφέρει οξυγόνο. Όταν τα ερυθρά αιμοσφαίρια είναι λίγα έχουμε αναιμία, ενώ αν είναι περισσότερα από το φυσιολογικό έχουμε ερυθροκυττάρωση ή πολυκυταραιμία.

Τα λευκά αιμοσφαίρια ανήκουν στο ανοσοποιητικό σύστημα και είναι υπεύθυνα για την άμυνα του οργανισμού. Όταν είναι λιγότερα από τα φυσιολογικά όρια έχουμε λευκοπενία, ενώ αν είναι περισσότερα, λευκοκυττάρωση.

Τα αιμοπετάλια ή θρομβοκύτταρα συμμετέχουν στην πήξη του αίματος. Και αυτά παρουσιάζουν διαταραχές όπως θρομβοπενία (όταν είναι λιγότερα), θρομβοκυττάρωση (όταν είναι περισσότερα), αλλά και λειτουργικές διαταραχές που προδιαθέτουν σε αιμορραγία. Για παράδειγμα, σε άτομα που λαμβάνουν την «παιδική» ασπιρίνη για στεφανιαία νόσο τα αιμοπετάλια αδρανοποιούνται σε ένα βαθμό, πράγμα επιθυμητό για αποφυγή εμφράγματος.

Οι παθήσεις του αίματος είναι συνυφασμένες με τις παθήσεις του μυελού των οστών, γι’ αυτό και σε υποψία αιματολογικού νοσήματος, αν αυτό δε μπορεί να διαγνωστεί μόνο με τη μελέτη του περιφερικού αίματος, μερικές φορές χρειάζεται το λεγόμενο «μυελόγραμμα».