Θρομβοπενία

Αιμορραγική διάθεση 

Αντι-αιμοπεταλιακά

Αιμορραγία είναι η απώλεια αίματος μετά την τραυματική ή αυτόματη ρήξη ενός αγγείου.

Υπάρχουν αιμορραγίες οξείες οι οποίες γίνονται εύκολα αντιληπτές όπως για παράδειγμα η αιματουρία (αίμα στην ούρηση), η μέλαινα (μαύρα κόπρανα) και η πορφύρα (αιμορραγία στο δέρμα σαν μικρά στίγματα ή εκχυμώσεις/μελανιές). Οι χρόνιες αιμορραγίες μπορεί να μην είναι εμφανείς, όπως μια υποτροπιάζουσα μικροαιμορραγία από το γαστρεντερικό σύστημα. Σε αυτή την περίπτωση αναπτύσσεται με αργό ρυθμό αναιμία από απώλεια σιδήρου.

Επίσης, οι αιμορραγίες χωρίζονται σε προκλητές, δηλαδή με εμφανές αίτιο και αυτόματες, οι οποίες και απαιτούν την προσοχή του ιατρού. Άλλου είδους αιμορραγίες που θέλουν διερεύνηση είναι οι μη αναμενόμενες αιμορραγίες μετά από ένα χειρουργείο για παράδειγμα αμυγδαλεκτομή, αν είναι έντονες και δεν εξηγούνται αλλιώς. Ακόμα και η φυσιολογική αιμορραγία της εμμήνου ρύσεως, σε γυναίκες που εμφανίζουν υπερβολική ποσότητα αίματος μπορεί να υποκρύπτει μια αιμορραγική διαταραχή.

Μια αυτόματη αιμορραγία ή μια μεγάλη, παρατεταμένη ή υποτροπιάζουσα αιμορραγία μπορεί να οφείλεται σε:

  • Διαταραχές αιμοπεταλίων
    • Άνοση θρομβοπενία (χαμηλά αιμοπετάλια με αυτοάνοσο μηχανισμό)
    • Κληρονομικές διαταραχές των αιμοπεταλίων
  • Διαταραχή του πηκτικού μηχανισμού
    • Νόσος von Willebrand
    • Κληρονομικές αιμορροφιλίες
    • Επίκτητες αιμορροφιλίες
  • Διαταραχές στα πλαίσια άλλων νοσημάτων/συνδρόμων

Η άνοση θρομβοπενία ή θρομβοπενική πορφύρα όπως ήταν η παλαιότερη ονομασία είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα που εμφανίζεται αιφνίδια. Εκδηλώνεται με:

  • Μικροαιμορραγίες στο δέρμα, που ονομάζονται «πορφύρα»
  • Αιμορραγίες από αλλού πχ στα κόπρανα
  • Κόπωση

Είναι μια σοβαρή και επείγουσα κατάσταση που απαιτεί συνήθως νοσηλεία και αντιμετωπίζεται με γ-σφαιρίνη, κορτιζόνη, αυξητικούς παράγοντες αιμοπεταλίων ή ανοσοκατασταλτικά φάρμακα. Περισσότερα…

Πολλά φάρμακα επηρεάζουν το αίμα. Στη θεραπεία κάποιων παθήσεων είναι απαραίτητη η χορήγηση αντι-αιμοπεταλιακών φαρμάκων, με στόχο την μερική αναστολή της λειτουργίας των αιμοπεταλίων.

Με απλά λόγια, για τον αγγειακό ασθενή, για παράδειγμα μετά από έμφραγμα, αγγειοπλαστική, αορτοστεφανιαία παράκαμψη (bypass), ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο, στενώσεις καρωτίδων κλπ, είναι απαραίτητη η μακροχρόνια λήψη φαρμάκων που αποτρέπουν τη δημιουργία θρόμβων. Τέτοια είναι η ασπιρίνη (salospir), η κλοπιδογρέλη και άλλα παρόμοια  που είναι σωτήρια για τη ζωή.

Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις αφενός ατόμων με πηξιολογικές διαταραχές και προδιάθεση για αιμορραγία όσο και στο αντίθετο άκρο, ατόμων με κάποιου είδους ανθεκτικότητα στην αγωγή αυτή. Με άλλα λόγια, έχει παρατηρηθεί ένα ποσοστό ασθενών στους οποίους η αγωγή δε δρα καθόλου! Με σύγχρονες τεχνικές μελέτης των αιμοπεταλίων υπάρχει δυνατότητα να προβλεφθεί μια τέτοια δυσάρεστη αποτυχία της αντι-αιμοπεταλιακής αγωγής.

Ομιλία για το αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο


ΑΙΜΟΛΥΤΙΚΟ-ΟΥΡΑΙΜΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ